صفحه اصلی

زبان استاندارد و رسمی چین Putong Hua یا همان ماندارین می باشد.

فرق عمده زبان چینی ماندارین با اکثر زبانهای دیگر جهان در آهنگین بودن آن می باشد.

در زبان چینی نگارش به دو صورت است: 1- چینی سنتی یا کلاسیک 2- چینی ساده شده

چینی سنتی خط اصیل زبان چینی می باشد که از دوره های قدیم برای نگارش این زبان به کار میرفته است و اکنون در کشورهای جمهوری چین(تایوان) هنک کنگ ، ماکائو و چینی های مقیم ایالات متحده و غرب رایج است. چینی ساده شده ، خط سنتی است که در جمهوری خلق چین و سنگاپور رایج است، که این خط به دستور مائوزدونگ (موسس جمهوری خلق چین) از ساده کردن خط سنتی به دست آمده است. تعداد کاراکترها (علائم نگارشی) که در زبان چینی به آنها خنزی汉字 گفته می شود به طور سنتی بالغ بر هفتاد تا هشتاد هزار می باشد. در حال حاضر یک چینی یا یک خارجی که می خواهد چینی بیاموزد، برای آنکه بتواند بگوید سواد کامل دارد باید تنها حدود 10.000 کاراکتر را بتواند بخواند و بنویسد، امروزه برای آوا نویسی این زبان از سیستمی مبتنی بر الفبای لاتین به نام پین این (Pin yin) استفاده می شود.